Çok uzun bir aradan sonra yine yazma ihtiyacı hissettiğim için bloguma geri dönüyorum. Mutluyum. Aynı zamanda hüzünlüyüm de. Çünkü yazmayı ihmal ettiğim için kendime kızıyorum. Koskoca üç aylık yaz tatilinde neredeyse hiçbir şey yapmadım. Şimdi de bunun pişmanlığını yaşıyorum.
Bu blogu açtığım ilk zamanlar daha önceki başarısız blog denemelerimin üzerine bir sünger çekip kendimi mutlu edebilecek güzel bir blog oluşturmak istemiştim. Ama ne yazık ki her zamanki üşengeçliğimle bu blogta da yeterince aktif olamıyorum. Hali hazırda boş vakit bulmuşken ve derslerde başlamamışken bari bir post yazayım dedim.
Malumunuz yeni ders yılı başladı. Yine o stresli sınav dönemleri, ders çalışmadığımız için anne babalarımızdan yediğimiz azarlar ve bir kere daha "aslında ne olmak istiyorum?" tarzında düşüncelerle baş başayız. Hele bir de bu yıl ygs-lys sınavlarına hazırlanıyorsanız "istediğim meslek mi? para kazandıran meslek mi?" gibi aklımıza takılan sorular okul ve sınav stresini bir arada yürütme gibi bir sürü derdiniz var. Benim içinse artık bu durumlara uzaktan bakma dönemi geldi çattı bile. 16 yıllık öğrencilik mesleğimi bu yıl tamamlıyorum. Bu yılın sonunda başarılı bir şekilde okulu bitirebilirsem diplomamı alıp yerimi genç arkadaşlara bırakacağım. :D Tabii okulun son senesinde olmam sınavların peşimi bıraktığı manasına geliyor mu? Hayır. Daha tam olarak çalışmaya bile başlamadığım yıl sonunda ne yapacağımı bile bilmediğim bir KPSS kabusu beni bekliyor. Ne yapmalıyım, nasıl çalışmalıyım, nerden başlamalıyım? Hiçbir fikrim yok. Öte yandan yeni durumlara alışmakta zorluk çeken kişiliğim yüzünden yeni taşındığım yurt ortamına alışmaya çalışıyorum. Birinci sınıftayken kaldığım yurtta ailemden ayrı kaldığım için depresyona girmem ve yeni ortama ayak uydurama gibi durumlar yüzünden diğer yıllarda yurtta kalmamıştım. Ancak artık hem yaşımın verdiği olgunluk hem de sessiz bir ortamda KPSS'ye çalışma isteğim son yılımda kendimi tekrar yurtta bulmama sebep oldu. Şuan için mutsuz olduğumu söyleyemem. Yalnızlığı seven birisi olduğum için odamda tek başıma olmak ve istediğim gibi hareket etme özgürlüğüne sahip olmam beni mutlu ediyor. Hem üniversite yılları geleceğin bir provası gibi değil midir? Ailenizden ayrılıp uzak şehirlere gitmek. Az parayla bir ay boyunca yaşamaya çalışmak, yeni insanlar tanıyı farklı tecrübeler kazanmak...
Buda yurt kahvaltımdan bir görüntü. Bu fotoğrafı neden koydum bende bilmiyorum. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder